به گزارش مشرق، فرودگاه مهرآباد در غرب پایتخت به عنوان یکی از قدیمی ترین فرودگاه های کشور،سالهاست میزبان هواپیماهای متعددی است و طبیعتا در طول این مدت پروازهای مکرر در این محدوده باعث ایجادآلودگی های صوتی بسیاری برای مردم ساکن در این محدوده شده است.
اگر چه با احداث و راه اندازی فرودگاه امام خمینی(ره)تا حدودی از حجم پروازهای این فرودگاه کاسته شده و بنا بر زمان بندی تعریف شده،شروع پرواز هواپیما از ساعت 5:15 صبح کلید می خورد و تا ساعت 12 شب ادامه پیدا می کند،اما تاخیرهایی که در پرواز ها رخ می دهد بعضا باعث می شود بسیاری از هواپیماها در خارج از ساعت و چارچوب زمانی تعیین شده به حرکت در آیند.
از سوی دیگر عزیمت هواپیماهای دیگر از اقصی نقاط کشور به این فرودگاه و پروازهای تشریفاتی و اضطراری نیز باعث ایجاد تغییراتی در ساعت های تعریف و تعیین شده می شود که مجموعه این جابجایی ها،با سلب آرامش مردم ساکن در این محدوده همراه می شود.
بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی و شرکت فرودگاه های کشور،قرار بود از پایز سال 1393 پروازهای شبانه این فرودگاه حذف شود اما در مقام عمل چنین وعده ای محقق نشده و ساکنان مناطق اکباتان،هاشمی،استاد معین،مهرآباد جنوبی،شمشیری،شهید دستغیب،سی متری جی و ... با این معضل دست به گریبان هستند.
*خواب شبانگاهی آرام آرزوی دیرین ما است
کریم عبدالفتاح زاده،یکی از ساکنان خیابان توکلی منطقه مهر آباد جنوبی در تشریح مشکلات ناشی از پرواز هواپیما ها در فرودگاه مهرآباد اظهار داشت:بسیاری از ساکنان این محدوده از صبح تا غروب مشغول فعالیت های روزانه در خارج از منزل هستند و طبیعتا در هنگام حضور در منزل نیاز به استراحت و تمدد اعصاب دارند.
وی افزود:در چنین شرایطی،آرامش اصلی ترین نیاز ساکنان این محدوده است اما به دفعات با این تجربه ناخوشایند مواجه می شویم که پس از گذشت دقایقی از استراحت یا خواب نیم روزی با صدای شدید پرواز و یا نشستن هواپیما بر باند فرودگاه امکان استراحت از ما سلب می شود.
عبدالفتاح زاده عنوان کرد:نه تنها افراد شاغل،بلکه اعضای خانواده و اصناف فعال در این مناطق نیز بصورت روزانه صدای دلخراش و مهیب نشست و برخواست هواپیماها را تحمل می کنند و متاسفانه امیدی به پایان این وضعیت نیز وجود ندارد چون سالها پیش وعده هایی در این خصوص مطرح شد که هیچگاه عملی نشد.
زینب سراج،یکی دیگر از اهالی منطقه مهرآباد جنوبی و ساکن خیابان یخچال، گفت:خواب شبانگاهی توام با آرامش به آرزوی دست نیافتنی ما تبدیل شده است.
وی افزود:بنده به همراه اعضای خانواده در سال 1387 در این منطقه ساکن شدیم و از آن زمان تاکنون با این معضل و آلودگی صوتی دست و پنجه نرم می کنیم.
سراج گفت:در ابتدای حضور در این منطقه امیدوار بودیم به مرور زمان نسبت به صدای دلخراش ناشی از پرواز هواپیما عادت کنیم،اما آنچنان ضریب انتشار صوتِ نشست و برخواست هواپیماها بالا است که امکان سازگاری با چنین وضعیتی وجود ندارد.
این ساکن خیابان یخچال عنوان کرد:بنده مدتهاست با مصرف قرص خواب آور و با دوز بالا تلاش می کنم آرامش،استراحت شبانگاهی لازم را به دست آورم که طبیعتا استفاده مکرر دارو نیز با تبعات و عوارض خاصی همراه است که در دراز مدت سلامت انسان را به مخاطره می اندازد.
*آلودگی صوتی منطقه مهر آباد،دو برابر حد مجاز برآورد می شود
ثریا خاکشی پور،کارشناس محیط زیست که شخصا تجربه 7 سال سکونت در این منطقه را داشته در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت:بر اساس آمار و اعداد و ارقام منتشر شده،ضریب آلودگی صوتی در منطقه 9 و بخصوص در مناطق همجوار فرودگاه همچون مهرآباد جنوبی در برخی مواقع تا 115 دسی بل نیز تشدید می شود که این وضعیت برای سلامت انسان و عرصه زیست محیطی،مخاطره آفرین است.
وی افزود:آلودگی صوتی بعضا در برخی نقاط به میزانی افزایش می یابد که در هنگام نشست و برخاست هواپیما صدای گفت و گوهای روزمره به گوش نمی رسد و این وضعیت بسیار نگران کننده است،زیرا آلودگی صوتی نیز در درازمدت پیامدها و تبعات مخاطره آمیزی برای سلامت انسان ایجاد می کند.
کارشناس محیط زست گفت:البته وضعیت موجود در طول شبانه روز بصورت مُمتَد و ادامه دار نیست و این میزان از آلودگی صوتی در ثانیه ها و دقایقی از روز احساس می شود که بنابر موقعیت جغرافیایی با شدت و ضعف هایی همراه است.
وی افزود:مستقر بودن برخی از مراکز درمانی همچون نظام مافی،شهید ملکی و بیمارستان شهید رضوی بر میزان آسیب های آلودگی صوتی می افزاید زیرا به هر ترتیب بیماران بستری که تحت درمان هستند با شرایط خاصی مواجهند که طبیعتا به آرامش هر چه بیشتری نیازمند هستند.
خانکشی پور عنوان کرد:بر اساس آمار منتشر شده،ماهانه قریب به 5 هزار و 600 پرواز توسط 14 شرکت هواپیمایی از فرودگاه مهرآباد صورت می گیرد که 48 درصد آنها با تاخیر همراه می شود و بعضا تعدادی از این تاخیرها باعث پرواز در خارج از ساعات تعیین شده می شود وبه تبع آرامش شبانگاهی مردم را مخدوش می کند.
کارشناس محیط زیست گفت:با احتساب 3 هزار و 500 پرواز ورودی،با کثرت و حجم قابل توجهی از تعداد پروازها مواجه می شویم که هرکدام به نوعی می تواند با آلایندگی های صوتی خاص به خود همراه باشد.
وی افزود:ضریب انتشار صوت در این مناطق از حدود 50 دسی بل تا بیش از 100 دسی بل متغیر است و می طلبد برای برون رفت از این معضل،با اتخاذ تدابیری موثر، چاره اندیشی شود.
*آلودگی هوا،بر بار مشکلات زیست محیطی محدوده فرودگاه افزوده است
بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی شرکت کنترل کیفیت هوای شهر تهران،آلودگی هوای پروازهای این فرودگاه،طی هر روز،معادل تردد 90 هزار خودرو است و با احتساب جابجایی سالیانه 13 میلیون نفر مسافر از این فرودگاه،طبیعتا ضریب تردد خودروها نیز در این خطه با افزایش چشمگیری مواجه می شود که مجموعه این عوامل شرایط دشوار و بغرنجی را برای منطقه 9 تهران و برخی مناطق همچون تهرانسر،مهرآباد جنوبی و...پدید می آورد.
به هرترتیب،با اوصاف ذکر شده در این محدوده،می طلبد با اعمال تمهیدات لازم،راهکارهای مهار و کنترل این چالش تعریف و عملیاتی شود،در غیر اینصورت استمرار این وضعیت با پیامدها و تبعات مخرب و نامیمونی همراه می شود که درمان و بهبود آن مستلزم صرف هزینه های سنگین و سرسام آور و غیر قابل پیش بینی برای ساکنانِ مناطق مورد اشاره خواهد بود.
اگر چه با احداث و راه اندازی فرودگاه امام خمینی(ره)تا حدودی از حجم پروازهای این فرودگاه کاسته شده و بنا بر زمان بندی تعریف شده،شروع پرواز هواپیما از ساعت 5:15 صبح کلید می خورد و تا ساعت 12 شب ادامه پیدا می کند،اما تاخیرهایی که در پرواز ها رخ می دهد بعضا باعث می شود بسیاری از هواپیماها در خارج از ساعت و چارچوب زمانی تعیین شده به حرکت در آیند.
از سوی دیگر عزیمت هواپیماهای دیگر از اقصی نقاط کشور به این فرودگاه و پروازهای تشریفاتی و اضطراری نیز باعث ایجاد تغییراتی در ساعت های تعریف و تعیین شده می شود که مجموعه این جابجایی ها،با سلب آرامش مردم ساکن در این محدوده همراه می شود.
بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی و شرکت فرودگاه های کشور،قرار بود از پایز سال 1393 پروازهای شبانه این فرودگاه حذف شود اما در مقام عمل چنین وعده ای محقق نشده و ساکنان مناطق اکباتان،هاشمی،استاد معین،مهرآباد جنوبی،شمشیری،شهید دستغیب،سی متری جی و ... با این معضل دست به گریبان هستند.
*خواب شبانگاهی آرام آرزوی دیرین ما است
کریم عبدالفتاح زاده،یکی از ساکنان خیابان توکلی منطقه مهر آباد جنوبی در تشریح مشکلات ناشی از پرواز هواپیما ها در فرودگاه مهرآباد اظهار داشت:بسیاری از ساکنان این محدوده از صبح تا غروب مشغول فعالیت های روزانه در خارج از منزل هستند و طبیعتا در هنگام حضور در منزل نیاز به استراحت و تمدد اعصاب دارند.
وی افزود:در چنین شرایطی،آرامش اصلی ترین نیاز ساکنان این محدوده است اما به دفعات با این تجربه ناخوشایند مواجه می شویم که پس از گذشت دقایقی از استراحت یا خواب نیم روزی با صدای شدید پرواز و یا نشستن هواپیما بر باند فرودگاه امکان استراحت از ما سلب می شود.
عبدالفتاح زاده عنوان کرد:نه تنها افراد شاغل،بلکه اعضای خانواده و اصناف فعال در این مناطق نیز بصورت روزانه صدای دلخراش و مهیب نشست و برخواست هواپیماها را تحمل می کنند و متاسفانه امیدی به پایان این وضعیت نیز وجود ندارد چون سالها پیش وعده هایی در این خصوص مطرح شد که هیچگاه عملی نشد.
زینب سراج،یکی دیگر از اهالی منطقه مهرآباد جنوبی و ساکن خیابان یخچال، گفت:خواب شبانگاهی توام با آرامش به آرزوی دست نیافتنی ما تبدیل شده است.
وی افزود:بنده به همراه اعضای خانواده در سال 1387 در این منطقه ساکن شدیم و از آن زمان تاکنون با این معضل و آلودگی صوتی دست و پنجه نرم می کنیم.
سراج گفت:در ابتدای حضور در این منطقه امیدوار بودیم به مرور زمان نسبت به صدای دلخراش ناشی از پرواز هواپیما عادت کنیم،اما آنچنان ضریب انتشار صوتِ نشست و برخواست هواپیماها بالا است که امکان سازگاری با چنین وضعیتی وجود ندارد.
این ساکن خیابان یخچال عنوان کرد:بنده مدتهاست با مصرف قرص خواب آور و با دوز بالا تلاش می کنم آرامش،استراحت شبانگاهی لازم را به دست آورم که طبیعتا استفاده مکرر دارو نیز با تبعات و عوارض خاصی همراه است که در دراز مدت سلامت انسان را به مخاطره می اندازد.
*آلودگی صوتی منطقه مهر آباد،دو برابر حد مجاز برآورد می شود
ثریا خاکشی پور،کارشناس محیط زیست که شخصا تجربه 7 سال سکونت در این منطقه را داشته در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت:بر اساس آمار و اعداد و ارقام منتشر شده،ضریب آلودگی صوتی در منطقه 9 و بخصوص در مناطق همجوار فرودگاه همچون مهرآباد جنوبی در برخی مواقع تا 115 دسی بل نیز تشدید می شود که این وضعیت برای سلامت انسان و عرصه زیست محیطی،مخاطره آفرین است.
وی افزود:آلودگی صوتی بعضا در برخی نقاط به میزانی افزایش می یابد که در هنگام نشست و برخاست هواپیما صدای گفت و گوهای روزمره به گوش نمی رسد و این وضعیت بسیار نگران کننده است،زیرا آلودگی صوتی نیز در درازمدت پیامدها و تبعات مخاطره آمیزی برای سلامت انسان ایجاد می کند.
کارشناس محیط زست گفت:البته وضعیت موجود در طول شبانه روز بصورت مُمتَد و ادامه دار نیست و این میزان از آلودگی صوتی در ثانیه ها و دقایقی از روز احساس می شود که بنابر موقعیت جغرافیایی با شدت و ضعف هایی همراه است.
وی افزود:مستقر بودن برخی از مراکز درمانی همچون نظام مافی،شهید ملکی و بیمارستان شهید رضوی بر میزان آسیب های آلودگی صوتی می افزاید زیرا به هر ترتیب بیماران بستری که تحت درمان هستند با شرایط خاصی مواجهند که طبیعتا به آرامش هر چه بیشتری نیازمند هستند.
خانکشی پور عنوان کرد:بر اساس آمار منتشر شده،ماهانه قریب به 5 هزار و 600 پرواز توسط 14 شرکت هواپیمایی از فرودگاه مهرآباد صورت می گیرد که 48 درصد آنها با تاخیر همراه می شود و بعضا تعدادی از این تاخیرها باعث پرواز در خارج از ساعات تعیین شده می شود وبه تبع آرامش شبانگاهی مردم را مخدوش می کند.
کارشناس محیط زیست گفت:با احتساب 3 هزار و 500 پرواز ورودی،با کثرت و حجم قابل توجهی از تعداد پروازها مواجه می شویم که هرکدام به نوعی می تواند با آلایندگی های صوتی خاص به خود همراه باشد.
وی افزود:ضریب انتشار صوت در این مناطق از حدود 50 دسی بل تا بیش از 100 دسی بل متغیر است و می طلبد برای برون رفت از این معضل،با اتخاذ تدابیری موثر، چاره اندیشی شود.
*آلودگی هوا،بر بار مشکلات زیست محیطی محدوده فرودگاه افزوده است
بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی شرکت کنترل کیفیت هوای شهر تهران،آلودگی هوای پروازهای این فرودگاه،طی هر روز،معادل تردد 90 هزار خودرو است و با احتساب جابجایی سالیانه 13 میلیون نفر مسافر از این فرودگاه،طبیعتا ضریب تردد خودروها نیز در این خطه با افزایش چشمگیری مواجه می شود که مجموعه این عوامل شرایط دشوار و بغرنجی را برای منطقه 9 تهران و برخی مناطق همچون تهرانسر،مهرآباد جنوبی و...پدید می آورد.
به هرترتیب،با اوصاف ذکر شده در این محدوده،می طلبد با اعمال تمهیدات لازم،راهکارهای مهار و کنترل این چالش تعریف و عملیاتی شود،در غیر اینصورت استمرار این وضعیت با پیامدها و تبعات مخرب و نامیمونی همراه می شود که درمان و بهبود آن مستلزم صرف هزینه های سنگین و سرسام آور و غیر قابل پیش بینی برای ساکنانِ مناطق مورد اشاره خواهد بود.
